Gerçek şu ki, münafıklar (sözde), A

Gerçek şu ki, münafıklar (sözde), Allah’ı aldatmaktadırlar. Oysa O, onları aldatandır. Namaza kalktıkları zaman, isteksizce kalkarlar. İnsanlara gösteriş yaparlar ve Allah’ı ancak çok az anarlar. (Nisa ; 142)

Hasil (Bahasa Indonesia) 1:

Kebenaran adalah, orang-orang munafik (diduga), Allah adalah menipu mereka. Sedangkan ia adalah menipu mereka. Doa, ketika mengambil off, enggan meninggalkan. Mereka memamerkan orang dan Allah tetapi sedikit Ahmed. (Nisa; 142)

Hasil (Bahasa Indonesia) 2:

Yang benar adalah, orang-orang munafik (seharusnya), mereka menipu Allah. Namun, ia menipu mereka. Ketika mereka bangun untuk berdoa, mereka bangun dengan enggan. Mereka memamerkan kepada orang-orang dan Tuhan, tapi sangat sedikit. (An-Nisa: 142)